بهترین درمان های خانگی و دارویی برای رفع حساسیت پوستی

خارش نام دیگر حساسیت پوست است. دلایل احتمالی زیادی وجود دارد، از اگزما و خشکی پوست گرفته تا ساس، عفونت های قارچی، بیماری کبد و اضطراب.

خارش پوست می تواند نتیجه یک راش یا بیماری پوستی دیگری باشد. همچنین می تواند نشانه یک بیماری جدی تر مانند بیماری کبد یا نارسایی کلیه باشد. برای تسکین، مهم است که مشکل را شناسایی کرده و علت اصلی را درمان کنید. در این مقاله ابتدا میخواهیم دلایل حساسیت پوستی را معرفی کنیم و سپس بگوییم برای حساسیت پوستی چی خوبه؟

دلایل ایجاد حساسیت پوستی

پوست به عنوان سدی که از داخل بدن محافظت می کند، یک هدف حیاتی را ایفا می کند. پر از سلول های خاصی از سیستم ایمنی است که می تواند از بدن و پوست در برابر ویروس ها، باکتری ها و سایر تهدیدات پنهان محافظت کند.

هنگامی که سلول های پوست هر نوع ماده مشکوکی را تشخیص می دهند، واکنشی را ایجاد می کنند که باعث التهاب ناحیه می شود. متخصصان پزشکی از این التهاب به عنوان راش یا درماتیت یاد می کنند. این می تواند منجر به خارش شود.

سلول های ایمنی می توانند به چیزی که پوست را لمس می کند، عفونت کل بدن یا یک بیماری واکنش نشان دهند. برخی از بثورات قرمز، دردناک و تحریک‌پذیر هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند منجر به تاول‌ها یا لکه‌های پوست خام شوند.

خارش یکی از علائم رایج در بسیاری از شکایات پوستی است. پوست ممکن است در سراسر بدن یا فقط در نواحی خاص خارش کند.

در اینجا برخی از دلایل خاص خارش پوست وجود دارد:

پوست خشک

خشکی پوست یکی از شایع ترین علل خارش پوست است. اگر فردی هیچ گونه برآمدگی قرمز روشنی نبیند یا متوجه تغییر ناگهانی در پوست خود نشود، خشکی پوست یک دلیل محتمل است.

عوامل محیطی که می توانند منجر به خشکی پوست شوند عبارتند از هوای بیش از حد گرم یا سرد با رطوبت کم. همچنین شستشوی زیاد باعث خشکی پوست می شود. می تواند هر گروه سنی را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، با افزایش سن، پوست آنها نازک تر و خشک تر می شود.

یک مرطوب کننده خوب معمولاً می تواند به تسکین علائم خشکی پوست کمک کند. پوست بسیار خشک می تواند یک علامت هشدار دهنده درماتیت باشد، بنابراین ممکن است برای کمک به تسکین و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت، مراجعه به متخصص پوست ضروری باشد.

علائم و نشانه های رایج خشکی پوست عبارتند از:

• پوست خشن، پوسته پوسته یا پوسته پوسته می شود

• خارش بیش از حد

• پوست خاکستری یا خاکستری در افراد با پوست تیره تر

• ترک هایی در پوست که مستعد خونریزی هستند

• پوست یا لب های ترک خورده یا ترک خورده

کمک گرفتن برای درمان پوست بسیار خشک بسیار مهم است زیرا ترک های پوست می توانند به میکروب ها اجازه ورود دهند. هنگامی که این میکروب ها وارد پوست می شوند، می توانند باعث عفونت شوند. نقاط قرمز و دردناک روی پوست اغلب نشانه اولیه عفونت بالقوه است.

یک متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده مخصوص برای استفاده در طول روز یا یک داروی موضعی برای استفاده مستقیم روی پوست تجویز کند.

اگزما

اگزما یا درماتیت آتوپیک یکی از علل شایع بثورات پوستی در کودکان است. کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی (ACAAI) گزارش می دهد که اگزما 10 تا 20 درصد از کودکان را درگیر می کند اما تنها 1 تا 3 درصد از بزرگسالان را مبتلا می کند.

 

علت آن به نشتی سد پوستی مرتبط است. این باعث خشک شدن ناحیه می شود و به مواد محرک یا حساسیت زا اجازه ورود به پوست را می دهد و آن را در معرض خطر تحریک و التهاب قرار می دهد. حفظ رطوبت پوست بسیار حیاتی است.

اگزما اغلب با گذشت زمان بهبود می یابد. با این حال، افراد مبتلا به اگزما باید مراقب باشند، زیرا در برابر عفونت های پوستی آسیب پذیرتر هستند.

آلرژی

تحریک و واکنش های آلرژیک نیز می تواند باعث خارش پوست شود. درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که پوست در تماس مستقیم با یک آلرژن باشد.

نتیجه حساسیت پوستی، بثورات قرمز و خارش دار است که می تواند شامل تاول ها یا برجستگی های کوچک باشد. این بثورات زمانی ایجاد می شود که پوست با ماده حساسیت زا، ماده ای که سیستم ایمنی به آن حمله می کند، در تماس باشد. اغلب، بین قرار گرفتن در معرض آلرژن و زمان بروز بثورات، تاخیر زمانی وجود دارد.

دست زدن به لباس‌ها، حیوانات خانگی، مواد شیمیایی، صابون‌ها و موادی مانند پیچک سمی یا لوازم آرایشی می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک شود. آلرژی غذایی نیز می تواند باعث خارش پوست شود.

آلرژی به نیکل بسیار رایج است. هنگامی که فردی با جواهراتی که حاوی مقدار کمی نیکل هستند تماس پیدا می کند، ممکن است در محل تماس دچار پوست قرمز، برآمدگی، خارش و متورم شود.

برای فردی که به یک ماده خاص واکنش آلرژیک دارد، یکی از ساده ترین کارها اجتناب از آن محصول یا ماده است. کرم‌های بدون نسخه یا کرم‌های دارویی می‌توانند به رفع بثورات کمک کنند.

کم آبی بدن

عدم دریافت مایعات کافی بدن را در حالت کم آبی قرار می دهد. اگر دوره‌های طولانی‌مدت یا تکرار می‌شوند که در آن مایعات کافی مصرف نمی‌کنید، این می‌تواند منجر به کم‌آبی بدن شود. کم آبی اغلب باعث خشکی پوست می شود که می تواند منجر به خارش شود.

پوست یک فرد کم آب ممکن است خشک، کدر یا فرورفته به نظر برسد. سایر علائم کم آبی شامل سردرد، خستگی و گرفتگی عضلات است.

یک فرد کم‌آب نیز متوجه کاهش مقدار ادرار می‌شود که ممکن است زرد تیره‌تر و بوی قوی‌تری داشته باشد. دهان آن‌ها احساس خشکی می‌کند، و پوست آن‌ها هنگام فشرده شدن به خوبی به عقب برنمی‌گردد.

موارد خفیف کم آبی را می توان با نوشیدن مایعات بیشتر به ویژه آب درمان کرد. موارد جدی نیاز به مراقبت پزشکی دارند. افراد می توانند با کاهش مصرف کافئین و الکل، خطر کم آبی بدن خود را کاهش دهند.

کهیر

کهیر نوعی التهاب پوستی است که در اثر ترشح یک ماده شیمیایی به نام هیستامین در بدن ایجاد می شود. این ترشح باعث نشت رگ های خونی کوچک می شود که باعث تورم پوست می شود. کهیر می تواند باعث خارش ناراحت کننده و دردناک شود. با این حال، آنها مسری نیستند.

در حالی که کهیر به خودی خود معمولاً خطرناک نیست، واکنش‌های تورمی که بر لب‌ها، زبان، گلو یا تنفس تأثیر می‌گذارند نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

دو نوع کهیر وجود دارد:

1. کهیر حاد: این کهیرها معمولاً پس از تماس با یک محرک آلرژیک، مانند یک غذا یا داروی خاص رخ می‌دهند. علل غیر آلرژیک مانند هوای بیش از حد گرم یا سرد، قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا ورزش نیز می تواند به عنوان محرک عمل کند.

2. کهیر مزمن: برخی از شرایط طولانی مدت با کهیر همراه است. در موارد دیگر، دانستن اینکه چه چیزی باعث کهیر یک فرد می شود دشوار است. آنها می توانند به طور منظم برای ماه ها یا حتی سال ها برگردند. حتی زمانی که پزشک نمی تواند علت را تعیین کند، وضعیت اغلب با گذشت زمان بهبود می یابد.

ACAAI می گوید کهیر حدود 20 درصد از افراد را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.

نیش حشرات

گزش حشرات اغلب باعث می‌شود که پوست فرد باز شود و در نتیجه خارش ایجاد شود. گزش پشه و عنکبوت اغلب باعث ایجاد علامت گزش قرمز و متورم می شود.

گزش ساس‌ها و گال ممکن است در نواحی بزرگ‌تری از پوست گروه‌بندی شوند و می‌توانند باعث خارش در سراسر بدن شوند. در صورت مشکوک بودن به گال به پزشک مراجعه کنید. از بین بردن ساس ها دشوار است. اگر فردی مشکوک به آلودگی ساس باشد، باید با متخصص کنترل آفات مشورت کند.

روانشناسی

افراد ممکن است احساس خارش را تجربه کنند که دلیل فیزیکی ندارد. برخی از بیماری‌های روانی می‌تواند باعث شود که فرد احساس کند پوستش در حال خزیدن است، که باعث ایجاد میل به خاراندن می‌شود. خاراندن بیش از حد می تواند منجر به آسیب پوست شود.

خاراندن اجباری ممکن است نتیجه شرایطی مانند موارد زیر باشد:

• افسردگی

• اضطراب

• اختلال وسواس فکری عملی

علل دیگر

خارش همچنین می تواند در شرایط ناشی از انگل هایی مانند کرم سوزنی یا شپش رخ دهد. عفونت های قارچی مانند پای ورزشکار نیز می تواند باعث خارش بین انگشتان و اطراف آن شود. کچلی یا کرم حلقوی نیز می تواند باعث ایجاد بثورات قرمز خارش دار شود.

خارش پوست نیز می تواند به دلیل شرایط پزشکی جدی تر باشد. بیماری های عصبی ناشی از دیابت، فشار دادن اعصاب و زونا می تواند باعث خارش شدید شود. بیماری پوستی پسوریازیس باعث ایجاد تغییراتی در پوست می شود که همچنین می تواند باعث خارش و ناراحتی شود.

بیماری مزمن کلیه نیز می تواند باعث خارش شود. پزشکان از این وضعیت به عنوان خارش اورمیک، خارش کلیه، یا خارش مزمن مرتبط با بیماری کلیوی یاد می کنند. اورمی یک سندرم گسترده است که زمانی رخ می دهد که کلیه ها به شدت آسیب ببینند و نتوانند سموم را از بدن دفع کنند.

درمانهای خانگی برای حساسیت پوستی

درمان های خانگی زیر ممکن است به کاهش خارش کمک کند:

• نوشیدن آب بیشتر برای کمک به حفظ رطوبت پوست

• استفاده از کرم مرطوب کننده با کیفیت بالا بر روی پوست و استفاده از آن حداقل یک یا دو بار در روز

• استفاده از کمپرس خنک و مرطوب در ناحیه آسیب دیده

• استفاده از کرم ضد خارش برای تسکین علائم، مانند کرم هیدروکورتیزون بدون نسخه

• گرفتن حمام ولرم

• انتخاب صابون های ملایم بدون رنگ یا عطر

• استفاده از مواد شوینده ملایم یا بدون عطر

    برای افراد مبتلا به آلرژی یا حساسیت، اجتناب از مواد خاصی که باعث واکنش پوستی می شوند، مانند نیکل، جواهرات و پشم

 

شاید مهمترین اقدام خودمراقبتی اجتناب از خراشیدن باشد. خاراندن در نهایت می تواند منجر به التهاب و آسیب بیشتر به پوست شود و می تواند خارش را بدتر کند.

اگر کرم‌های بدون نسخه جواب نمی‌دهند، اگر بثورات پوستی گسترش می‌یابد، یا اگر فردی علائم اضافی فراتر از خارش را تجربه می‌کند، باید برای شناسایی علت و درمان مشکل خاص به پزشک یا متخصص پوست مراجعه کند.

رفتار

طرح درمان به علت خارش بستگی دارد. برای افرادی که پوست خشکی دارند، یک مرطوب کننده خوب ممکن است تمام چیزی باشد که نیاز است.

افرادی که شرایطی مانند پسوریازیس دارند یا اگر دلایلی برای اجتناب از درمان دارویی وجود داشته باشد، ممکن است درمان‌های جایگزین توصیه شود. نور درمانی یا فتوتراپی یکی از این روش های درمانی است. درمان شامل قرار دادن پوست در معرض طول موج های خاصی از اشعه ماوراء بنفش است تا به کنترل خارش کمک کند.

مصرف کم آب

نوشیدن آب کم می تواند باعث کم آبی مزمن شود. نگه داشتن آب در نزدیکی آن در طول روز می تواند کمک کننده باشد. حداقل هر 20 دقیقه چند جرعه آب بنوشید.

مصرف میوه ها و سبزیجات نیز مصرف مایعات را افزایش می دهد. هنگام تعریق شدید به دلیل ورزش یا گرما یا از دست دادن مایعات به دلیل استفراغ یا اسهال، نوشیدنی های الکترولیتی را در نظر بگیرید.

اگزما، درماتیت و کهیر

برای درمان این شرایط، متخصص پوست ممکن است کرم های کورتیکواستروئیدی را توصیه کند. اینها را می توان مستقیماً روی پوست اعمال کرد تا به رفع خارش کمک کند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است مهار کننده های موضعی کلسینئورین یا آنتی هیستامین های خوراکی را توصیه کند.

آلرژی

آنتی هیستامین های خوراکی از داروهای رایج ضد حساسیت هستند. برخی از نمونه های بدون نسخه (OTC) عبارتند از ستیریزین (Zyrtec)، لوراتادین (Claritin) و دیفن هیدرامین (Benadryl). گزینه های نسخه نیز موجود است.

عفونت های قارچی

کرم حلقوی، پای ورزشکار و سایر عفونت های قارچی را می توان با درمان ضد قارچی درمان کرد. درمان های موضعی شامل کرم ها و شامپوها است. برای عفونت های شدید، پزشک ممکن است داروهای خوراکی تجویز کند. تربینافین (Lamisil) معمولا استفاده می شود.

نیش حشرات

آنتی هیستامین های موضعی می توانند خارش را تسکین دهند. برای جلوگیری از نیش پشه، از یک دافع حشرات استفاده کنید، صفحه پنجره ها را به خوبی تعمیر کنید و بدن را با لباس پوشانید.

نتیجه گیری

اگر خارش پوست در طول زمان باعث ایجاد مشکلاتی شود یا با علائم دیگری همراه باشد، فرد باید با پزشک خود صحبت کند. درمان‌های پزشکی و استراتژی‌های مراقبت در منزل اغلب می‌توانند خارش پوست را تسکین دهند.